احمد عزیزی شاعر برجسته آئینی کشورمان عصر روز دوشنبه سرانجام پس از 9 سال مقاومت در برابر بیماری در سن 58 سالگی درگذشت.
*شاگردی که نوشتن را بدون معلم آموخت
احمد عزیزی در چهارم دی ماه 1337 درسرپل ذهاب استان کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت از نوشتههای روی تابلوها و اسامی خیابانها و... به خوبی فرا گرفت.
احمد عزیزی در کنار خواهرش زینب
وی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل احمد به تهران رفت و دیداری نیز با مرتضی مطهری داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان نمود و برای مدتی ساکن شهرستان نور شد سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.
* شاعری که اذان میگفت و صدای خوبی داشت
احمدی عزیزی اواخر سال 1386 به علت بیماری در بیمارستان بستری شد و چند سالی در حالت کما بود.
نبوغ احمد در آثارش مشخص است. احمد نیازی به تفکر نداشت و بلافاصلهمیتوانست جوابی بدهد و شعر بسراید. او صدای بسیار خوبی داشت. او زمانی مسجد میرفت و اذان میگفت .
او یکی از نامهای درخشان تاریخ ادبیات معاصر کشور است. این شاعر کرمانشاهی با ورود خود به عرصه شعر در کنار کار و فعالیت مطبوعاتی در اوایل انقلاب بسیار اثرگذار بود و به گفته دوستان و بسیاری از شاعران، فضای شعر انقلاب را در آن سالها تحت تاثیر قرار داد.